0
0
Wiek XVII to wiek, kiedy w Europie zapanowały liczne konflikty religijne oraz polityczne. Cała Europa ogarnięta była wtedy niepokojem, który można dostrzec również w muzyce z tamtego okresu, czyli muzyce barokowej. Mówiąc o niej nie można zapomnieć, że jej najwybitniejszym przedstawicielem był Jan Sebastian Bach. Muzyka, którą tworzoną w tamtym okresie nie uniknęła różnic religijnych. Protestanccy księża zachwycali się wprawdzie muzyką twórców katolickich, ale jednocześnie szczerze pragnęli aby ich własna religia wypracowała swój niepowtarzalny styl. Szczególnie upodobali oni sobie chorały oraz hymny. Tworzone one były z myślą śpiewania podczas nabożeństw, które odbywały się w zborach. W okresie renesansu niezwykle modna była polifonia. W muzyce barokowej jej nie usłyszymy. Zamiast niej obecna jest natomiast solowa melodia wokalna. Z czasem zaczęto wykorzystywać także solową melodię instrumentalną. W muzyce okresu baroku dominowały więc takie formy muzyczne jak opera, kantata oraz oratorium. W okresie baroku powstało również wiele nowych form instrumentalnych. Miały one zarówno charakter solowy, jak i zespołowy. Zalicza się do nich między innymi concerto oraz sonaty, które miały bardzo różny charakter. Z instrumentów muzycznych muzycy barokowi najbardziej doceniali rolę skrzypiec, które wykorzystywane były szczególnie chętnie w sonatach. W okresie baroku pojawiło się także dużo muzycznych form zespołowych.
