0
0
Mówiąc o muzyce z całą pewnością nie można zapomnieć o postaci Maurice Ravela, który był jednym z bardziej liczących się muzyków francuskich okresu międzywojennego. Całe swoje dorosłe życie spędził na komponowaniu. W historii muzyki zapisał się jednak jako twórca słynnego „Bolera”, które miało tak wspaniały rytm, że słuchaczy wprost hipnotyzowało. Ravel przyszedł na świat w roku 1875 w Ciboure. Ravel od najmłodszych lat przejawiał talenty muzyczne. Z tego też powodu, kiedy skończył lat czternaście rodzice zdecydowali o wysłaniu go do konserwatorium muzycznego. Stosunki między władzami uczelni a Ravelem pozostawiały wiele do życzenia. Jego biografowie wskazują nawet, że został on usunięty ze szkoły. W związku z tym dyplom Ravel otrzymał dość późno. Kiedy Ravel kończył studia miał już opinię świetnego kompozytora. Specjalizował się w muzyce fortepianowej oraz orkiestrowej. W roku 1899 skomponował utwór zatytułowany „Pawana dla zmarłej infantki”, który zyskał duża popularność. Utwór powstał w oparciu o tańce żałobne, które odbywały się w Hiszpanii. Na szczególne podkreślenie zasługuje fakt, że Ravela nie uważano za muzyka nowatorskiego. Uchodził raczej za świetnego rzemieślnika, który tworzy utwory wyróżniające się przede wszystkim rytmem oraz ogromną harmonią. W swoim dziełach bardzo chętnie wykorzystywał folklor. Sięgał zwłaszcza po ludowe motywy cygańskie oraz hiszpańskie. Jego największym dziełem jest oczywiście „Bolero”.
