0
0
Muzyka, która powstawała w okresie XVII i XVIII wieku to muzyka barokowa. Za najbardziej wybitnego kompozytora tego okresu uważany jest Jan Sebastian Bach. Jan Sebastian Bach urodził się w 1685 roku w rodzinie z długimi tradycjami muzycznymi. Po przedwczesnej śmierci ojca został zmuszony do szukania pracy zarobkowej. Już w bardzo młodym wieku odwiedzał więc niemieckie miasta, w których grał na skrzypcach i śpiewał. W 1705 roku przybył do Lubeki, w której rozpoczął naukę u mistrza Dietricha Buxtehude. Miał zamiar w trakcie nauki opanować po mistrzowsku grę na organach. Było to jego jedyne marzenie. Marzenie udało się zrealizować. Bach zyskał sławę już jako organista dworu w Weimarze. Podczas tej pracy rozpoczął tworzyć swoje dzieła wykorzystując w nich różne style kościelnej muzyki. Te pierwsze próby zaowocowały w późniejszych latach powstaniem tak wybitnych dzieł jak „Fuga d-moll”, czy „Toccata”. Kolejną posadą, którą objął Bach była praca dyrygenta na dworze księcia Leopolda w Kothen. Praca z orkiestrą pochłaniała wiele czasu, w tym okresie więc Bach przestał tworzyć kościelną muzykę organową. Jednak w tym okresie jego życia powstały inne, wybitne dzieła. Były to świeckie utwory na klawikord i klawesyn: suity, koncerty i sonaty. Prawdziwym arcydziełem muzyki barokowej jest dzieło Sebastiana Bacha z 1723 roku, czyli „Pasja według świętego Jana”. Jan Sebastian Bach zmarł w 1750 roku.
