0
0
Wybitnym przedstawicielem romantyzmu w muzyce francuskiej był Hector Berlioz. Berlioz żył w latach 1803 – 1869. Wbrew woli swej rodziny został kompozytorem, znalazło to odbicie w jego późniejszym życiu: przez wiele lat miał problemy finansowe. Pierwsze skomponowane przez niego utwory nie spotkały się z uznaniem krytyków. Jednak już w latach 40-tych XIX wieku stał się znaną postacią w świecie muzyki. Swoje utwory Hector Berlioz komponował bardzo szybko, wiele z nich powstawało pod wpływem impulsu. Nigdy jednak nie był z nich zadowolony i wiele lat poświęcał na przeróbki swych dzieł tworząc wiele ich wersji. Taki los spotkał między innymi jego „Symfonię fantastyczną”. Był człowiekiem niezwykle roztargnionym i impulsywnym. Często więc zdarzało się, że gubił swoje kompozycje lub je niszczył. Źródłem inspiracji dla Hectora Berlioza były często utwory literackie, zwłaszcza dzieła literatury angielskiej. Zilustrował swoimi kompozycjami między innymi utwory Waltera Scotta i Thomasa Moore’a. Zilustrował także „Hamleta” i „Romeo i Julię” Williama Szekspira oraz utwory współczesnych mu poetów francuskich. Apogeum jego twórczości stanowiła opera „Trojanie”. Utwór ten skomponował w latach 1856 – 1858, a do powstania opera przyczyniła się jego fascynacja dziełami Wergiliusza. Hector Berlioz zapisał się w historii muzyki jako twórca nowej symfonii programowej i symfonii dramatycznej. Był także wielkim w zakresie techniki orkiestracyjnej.
