0
0
W historii muzyki klasycznej na trwale zapisało się nazwisko rosyjskiego pianisty i kompozytora Siergieja Prokofiewa. Siergiej Prokofiew żył w latach 1891 – 1953. Naukę gry na pianinie rozpoczął w wieku zaledwie 5 lat. Mając 6 lat próbował komponować swoje pierwsze utwory. Jednak systematyczną naukę instrumentacji i kompozycji rozpoczął dopiero w wieku 12 lat. W 1904 roku rozpoczął studia w klasie fortepianu i kompozycji petersburskiego konserwatorium. Po wybuchu rewolucji październikowej opuścił Rosję. Przez 4 lata przebywał w Stanach Zjednoczonych , w 1922 roku opuścił Stany i wyjechał do Paryża. W Paryżu współpracował z Siergiejem Diagilewem. Dla jego Rosyjskich Baletów skomponował wówczas między innymi dwa balety: „Stalowy krok” i „Syn marnotrawny”. Do Rosji powrócił w 1932 roku. Już podczas pobytu za granicą zyskał sławę znakomitego pianisty. Tworzył wówczas utwory, w których dużą rolę odgrywał rytm, czasami dysonansowe połączenia harmoniczne oraz skłonności do groteskowego traktowania tematów. Po powrocie do ojczyzny zmienił styl swoich utworów. Nie eksperymentował już z instrumentacją. Jego utwory stały się bardziej melodyjne i proste, a tym samym lepiej trafiały nawet do mniej wyrobionej muzycznie publiczności. Wśród dzieł Siergieja Prokofiewa znajduje się 8 oper, 7 baletów ( między innymi „Romeo i Julia”), 7 symfonii. Jest także kompozytorem baśni symfonicznej „Piotruś i wilk”.
